Zuid Afrika 13
6 januari 2020 - Kaapstad, Zuid-Afrika
Zaterdagochtend, op tijd naar The Old Biscuit Mill, een terrein waar iedere zaterdag een hele leuke markt is, met bijzondere winkeltjes, maar vooral: Eten! Werkelijk alles is te koop, het ene nog lekkerder dan het andere.
Genieten in het zonnetje
Een soort Elvis Sandwich, 4500 Calorieën?
Onder veel bekijks wordt een enorme BERG met vlees, groeten, noedels klaargemaakt.Ze staan ervoor in de rij... We hebben er mensen van zien eten, je kunt er ook wel een groot gezin mee voeden volgens ons.
Natuurlijk de Braai.
Hipsters aan het koken
En het gebak, o, yammie, yammie...
Spaanse Paella
Shaksuka, de laatste trend, uien, tomaten, paprika, kruiden, en daar eitjes in laten garen, als ontbijt. Nou, liever niet...
Natuurlijk de Rooibosthee. Heerlijk koud en suikervrij.
Hiervan loopt mij het water in de mond, met roomboter en kaas! En de zaterdag bijlages van Het Parool, Financieel Dagblad, Leeuwarder Courant en Dagblad van het Noorden, met veel koffie erbij... (de kranten hebben een tijdelijke bestemming bij Jan en Tjitske Fiene gekregen).
Het ruikt zo lekker, overal lange tafels waar mensen zitten te smikkelen, ik heb TWEE ijsjes gegeten, zelfgemaakt fruit ijs en heerlijk chocolade-ijs, met dit mooie warme weer een verrukking.
Als je je Bakkie kwijt wil.....
Heel grappig, Kuifje is hier ook heel populair, maar de afbeeldingen en beeldjes lijken totaal niet! Kapitein Haddock lijkt nog het meest op een jonge Fidel Castro!
Tijd voor meditatie!
-.-
Toen weer op weg naar Kaapstad. Vandaag (zaterdag) is de grote jaarlijkse Nieuwjaarsparade. Meestal op 2 januari gehouden, maar nu op de 4e, omdat veel mensen dan vrij zijn. Wat een mensenmassa's! Volgens het nieuws een jaarlijkse opkomst van meer 100.000 bezoekers. Wel wel 60 grote Minstreel groepen, allemaal met blazers en trommels, vanuit heel Kaapstad, ook veel uit de Townships. Ze hebben allemaal verschillende kostuums aan, gemaakt van die goedkope voeringstof, 100% Polyamide, lekker met dit warme weer. Hier moeten mensen maanden mee bezig zijn geweest. De maat varieert van 2 jaar, tot maat 58 voor de Hele Big Mama's.
Het is geweldig te zien hoe zo'n klein pukkie, met een luierkontje al heerlijk staat te springen en swingen, en bij de Mama's schudt alles dat het een lieve lust is. Echt een familie feest, overal zitten mensen langs de kant met koelboxen en kleedjes en krukjes. Het is een superervaring, de bands klinken allemaal zo vals, maar iedereen is blij, danst en lacht naar ons. Wat zijn wij toch verloren, met onze kwaaie snuiten naar de supermarkt waar we gewoon alles kunnen kopen.... Hier is zo weinig, maar levensblijheid meer dan genoeg.
De kleuren, de geuren, de muziek, we krijgen er geen genoeg van, maar het gaat tot heel laat door, dus als we echt heel moe zijn, haken we af, tollen ons bed in.
Dit ventje stal mijn hart! Soepel in de heupjes, echte leuke danspasjes, ik schat hem op twee, luier in de broek, ik kon hem wel opeten, (het ventje, niet de luier!)
Hier en daar waren de muzikanten letterlijk uitgeblazen.
Tussen de bedrijven door even uitrusten, Afrikaanse mannen kunnen overal, altijd en in elke houding slapen of hangen....We zien het de hele dag door.
-.-
Zondag, naar het Zeitz MOCAA, bijzonder museum voor Afrikaanse moderne kunst. In een tot museum omgebouwde graansilo. Er is ook een super de luxe hotel bij; het duurste onderkomen in Kaapstad. Er is nu de tentoonstelling: Why should I hesitate? van William Kentridge, Afrikaanse kunstenaar uit Johannesburg. Heel apart, hij maakt een combinatie van zwart/wit tekeningen, muziek en film. We waren erg onder de indruk. Vluchtelingen, verval zijn de belangrijke thema's van zijn werk, heel toepasselijk dus. Maar ook de enorme zwart/wit collage's van boeketten zijn indrukwekkend. Beetje hebberig word ik er wel van.....
Het gebouw van Zeitz MOCAA is een kunstwerk op zich
Het trappenhuis vanaf de bovenste verdieping is een duizelingwekkend slakkenhuis!
Dit Monster is onderdeel van de vaste collectie
Onderstaand is werk van Kentridge. De tekeningen vullen een duizendpagina's dik boek, dat vervolgens in animatie op film is gezet.
Het zit er bijna op, dit is het op een na laatste verslagje (we proberen nog wat video toe te voegen). Straks gaan we naar Kirstenbosch, het mooie park. vanavond kunnen we terecht bij de familie Tarantino, in Bokaap. Ze runnen een piepklein, maar authentiek Italiaans restaurantje dat altijd vol zit. Het eten schijnt heerlijk te zijn, de prijzen laag. Morgen de koffers inpakken, we laten veel hier, kleding en toiletartikelen.
Misschien zien we nog een souveniertje voor thuis, het kiezen is ondoenlijk, er is zoveel moois te koop... Voor de nachtvlucht terug heb ik twee slaaptabletten van de huisarts gekregen, dat gaat wel lukken. Als het goed is landen we woensdagochtend op Schiphol. Gelijk onze Layka ophalen, en waarschijnlijk moeten we even bijkomen... Maar vanaf donderdag gaan we weer mailen/bellen! Hartelijke groeten van ons!
Lieve groet van ons, Oant sjen.