Zuid Afrika 11

Nadat we de hitgeheim Ranger hebben uitgezwaaid zetten we koers naar Tsitsikamma, de Garden binnen de Garden Route. Naar men zegt het groenste gebied van Zuid Afrika. We kozen ervoor om de N62 te rijden, een kleine 500 kilometer. Wel wat omrijden, maar de moeite meer dan waard. We hebben hiervan video gemaakt, die we op aan ander moment uploaden. Wifi is hier erg traag. Foto's duren al uren. Je mag overigens van geluk spreken als er Wifi is, het meeste dataverkeer loopt via 3G netwerken. Traag als ....

In Tsitsikamma staat in het Garden Route National Park ook de Big Tree, een woudreus van zo'n 1.000 (!) jaar oud, 36 meter hoog en een kroon van 33 meter. Heel indrukwekkend om te zien en ook helemaal op z'n plaats in de prachtige natuur. De wandeling ernaar toe was ook spannend, een man attendeerde ons op een 1,5 meter lange boomslang, hoog in een boom. We hadden hem zelf niet gezien, hij gleed van tak naar tak. De tweede meest giftige slang van Afrika, de eerste is de black Mamba. Maar eng was het niet, de slang komt echt niet naar beneden en wij gingen de boom ook niet in om hem dichterbij te bekijken.....

36 Meter hoog en een meters brede, 1000 jaar oude doorleefde stam. 

Het is een prachtige omgeving met onherbergzame terrein. Hier en daar scheurt de aarde in honderden meters diepe kloven. Prachtig om te zien en mee te maken.

Dus een stop op z'n tijd is wel op z'n plaats. Veel luxe moet je je niet voorstellen, maar de koffie was goed!

-.-

29-12. Weer in Swellendam, het oudste dorpje van Zuid-Afrika, gesticht in 1745. In de geweldige B&B The Hide-away van Jacky en Stephen Young. 

Een prachtige plek, we hebben the Honeymoonkamer (!) Heel romantisch, een hemelbed met rozen, enorme badkamer, een heerlijke plek. Jack en Stephen zijn heel aardig, geven ook hele goede tips over wat er te zien is in de omgeving. 

Ook hier worden we in de watten gelegd, zelfs de auto wordt gewassen… Zat helemaal onder de Afrikaanse Rode aarde. De tuin is een plaatje, Jacky’s grote passie. Er lopen trouwens ook fulltime twee tuinmannen rond, het tempo ligt niet erg hoog, maar zo’n tuin zou je alleen nooit kunnen onderhouden. 

Ze bakt ook nog zelf het heerlijke brood, maakt jams van fruit uit de eigen tuin en bakt triple chocolate muffins voor het ontbijt. Alle andere producten komen uit de regio. Ze was een beetje teleurgesteld; in de border met witte rozen was een struik doodgegaan, een nieuwe geplant, en in plaats van wit was het een Fuchsia roze rozenstruik… Well, that’s gardening for you, Jacky! 

(video volgt)

We zijn gisteren op aanraden van Stephen naar het reservaat De Hoop gereden, lange rit op gravelwegen door een eindeloos uitgestrekt landschap. Wat struisvogels, Bonteboks en zover je kunt zien geen bebouwing, wat is het toch een immens groot land. 

Gisteren zagen we op weg naar Swellendam een grote groep Bavianen langs de weg, wel zo’n 70! Helaas renden ze snel weg, geen foto dus. Niet gewend aan auto’s en mensen. Op het voeren van Bavianen staan hoge boetes, ze wennen eraan en worden dan agressief als er niks te halen valt. 

Na een tijdje kwamen we bij de Breede Rivier, die moesten we over. Er is geen brug, maar een heel primitief pontje, waar 4 auto’s op konden en wat door drie mannen naar de overkant werd getrokken door in tuigjes aan een kabel te hangen. Geweldig! Erg stond een beste stroming, maar alles ging goed.  

Door het grote park naar de kust gereden, weer de Indische Oceaan, zo mooi. Ongerept, prachtige branding, water in alle kleuren groen en blauw, overal kleine ‘poeltjes ‘, waar de zee in en uit ging, je eigen natuurlijke jacuzzi. We hebben er tijden gezeten, alleen maar luisterend naar de branding en die heerlijke zeelucht ingeademd. 

Gisteravond hadden we hele rode rozige hoofden, geslapen als rozen natuurlijk. In de rozenkamer… 

Stephen had een restaurantje geregeld, heerlijk gegeten. Swellendam is veilig, je kunt hier best in het donker over straat lopen, dat is echt niet overal het geval. In Kaapstad moet je echt wel tussen de mensen blijven, en in Knysna ook, het is een stuk grimmiger dan we ons herinneren. 

Vandaag is het Oudejaarsdag, we gaan vanavond met een taxi naar een restaurant dat speciaal voor de toeristen open is, maar; 'good food', zei Stephen, dus we komen niet om van de honger.

Morgen gaan we weer op weg naar Kaapstad, voor de laatste week. Een rit van zo’n 180 km. Jan rijdt zo goed, ook over die zandwegen met kuilen en hopen harde aarde, hij vindt het machtig! Eigenlijk moet je hier een terreinauto hebben, de snelwegen zijn geweldig, maar zodra je er af gaat is het helemaal niet onderhouden. Geen geld voor denk ik. 

Stephen vertelde dat je als ondernemer van harte welkom bent, omdat je dan mensen aan moet nemen, om hier als buitenlander een baan te krijgen is niet mogelijk, de werkloosheid is enorm. Stephen en Jacky hebben continu vijf mensen aan het werk, twee in de tuin en drie dames in de huishouding. Ze hebben 3 hele grote gastenkamers en een losstaande Cottage in de tuin, voor families die hier verblijven. Veel mensen boeken gelijk voor het volgende jaar, vaste gasten. Het ontbijt alleen al, verrukkelijk, en de grote natuurlijke zwemvijver, alles is even goed.

Overal vliegen de Cape Sugar Birds, de mannetjes hebben hele lange staartveren, prachtig om te zien. Je hoort hier niets, alleen de geluiden van al die verschillende vogels en de wind. 

Hoewel, terwijl ik dit schrijf komt er net een ongelooflijk valsspelende fanfare voorbij vanwege Oudejaarsdag waarschijnlijk, de Josti Band is er geniaal bij, vergeleken…

We wensen jullie allemaal een gezond en voorspoedig 2020! Bij het dessert wat we vanavond krijgen staat: Death by chocolate…..Mooie way to go, dat dan weer wel!

Heb het gezellig, lieve mensen!