Zuid Afrika 7

Deze wijn heeft beslist een ‘prikkelende’ afdronk, maar wel lekker..

We zijn nu in hotel Oude Werf in Stellenbosch, al eerder geweest, prachtig hotel, Stellenbosch is ook een hele leuke plaats, universiteitsstadje, dus veel jonge mensen. Heerlijk weer, veel te zien en beleven.

Ook in Stellenbosch weer veel ellende, haveloze stumperds op blote voeten, etend uit de vuilnisbakken… Even verderop hele luxe winkels. We weten niet hoe we er mee om moeten gaan, geld geven is een optie, maar het zijn zoveel mensen die om geld vragen! We geven nu dus niet meer aan mannen, alleen vrouwen met kinderen, maar ook niet aan de vrouwen die hun kinderen inzetten om te bedelen, dan sluit je de kindjes op in een onmenselijk systeem. Moeilijk, we kennen dit gelukkig niet van thuis. Mensen uit heel Afrika komen uit wanhoop hier naar toe, maar de mensen hier hebben het ook al steeds slechter.

Hotel Oude Werf heeft een mand met wol staan, gevraagd wordt aan wie breien kan om even mee te helpen, sjaals voor kinderen die weinig hebben, het kan hier ook best heel kil zijn in bepaalde maanden van het jaar. Dus Jan even op de Laptop en ik breien voor Afrika! Toch nog nuttig bezig.

We deden ook een dagje Franschhoek, zo’n leuk plaatsje, allemaal kunstwinkeltjes en terrasjes, heerlijk gegeten, en die toetjes! “Italian kisses”, een soort ijsblokje met pralinevulling, yam yam, en warme brownies met roomijs en slagroom, de broeken zitten al wat strakker, of zijn ze gekrompen zonder te zijn gewassen?

Ook in Stellenbosch, Oom Samie Se Winkel, een soort winkel van Sinkel, echt alles te koop, maar er hangt een lucht! Vreselijk, opeens zie ik wat het is, bij de kassa hangen hele bossen gedroogde vis, het stinkt als een oordeel. Maar een hele grappige winkel, de gekste zaken te koop, zakjes gedroogde en gekruide wormen, heerlijk als snackje tussendoor (NOT!) 

We hebben een gloednieuwe VW Polo huurauto, van binnen zit van alles zelfs nog in plastic. En dat lekkere nieuwe-auto-luchtje!

Na een paar heerlijke dagen in Stellenbosch op weg naar Chara Lakeside Lodge in Wilderness, een vrij lange autorit, 430 km. Jan stapte in Kaapstad in de huurauto, rijdt gelijk compleet relaxed links in een auto die hij niet kent, ik doe het hem niet na!

Onderweg even een stop om een broodje te eten, we stappen uit en krijgen een warmteklap: bijna 40 graden, niet normaal! Gelukkig hebben we airco, je zou de rit anders niet uithouden.

Na de lunchbreak weer op weg, de wegen zijn uitstekend, en er wordt heel keurig gereden, overal ook snelheidscontroles met hoge boetes, dan laten de meeste mensen het wel.

Opeens iets vreemd in de verte, grote rookwolken, steeds dichter, politie, brandweer, een grote brand. Het is heel heet, er staat een harde wind en het is kurkdroog, die combinatie is zo gevaarlijk! Mensen gooien ook vaak flessen of ander gebroken glas zomaar weg, dat werkt dan als brandglas.

We mogen nog steeds doorrijden, met groot licht aan, bijna geen zicht meer, dichte rookwolken en as dat door de lucht vliegt! Spanning en sensatie, maar we komen er door heen, als een van de laatsten, de weg wordt afgesloten, te gevaarlijk. Zelfs nu schijnt het nog te branden en zijn bepaalde plaatsen ingesloten door het vuur, de harde wind is ook zo gevaarlijk, het gaat razendsnel. Maar gelukkig, op tijd door kunnen rijden en goed aangekomen in Chara.

Hele lieve mensen, een mooi, klassiek hotel, met gebloemde kopjes en kanten kleedjes, houten kastjes overal, als je een laatje wil opentrekken heb je het kastje bijna op schoot, dat werk! Een prachtig uitzicht op het meer, we horen alleen de wind en de vogels, het is gelukkig bewolkt en minder warm, maar morgen wordt het weer heel heet. Dan gaan we naar zee, daar zitten we vlakbij.

De eigenaars hebben twee leuke honden, een klein dikkerdje, Naggot, en een grote vriendelijke reus van een Deense dog: Sky. Het is een enig stel samen!

Minder leuk is wat hier in het zwembad drijft, zo’n supergrote tor met zo’n enge ‘tang’ voorop, o, gottegot, ga NIET op mij zitten please! Ik heb de griebels van grote insecten. Het ontbijt werd buiten geserveerd, uitzicht op het meer, heerlijk, ruim voldoende voor 6 flinke bouwvakkers, daar zaten we dan met z’n tweetjes.

Het is hier heel veilig werd gezegd, laat je raam en deur maar open, ook al omdat er twee fulltime bewapende  bewakers rondlopen natuurlijk. De rijke mensen hier wonen echt in hun prive gevangenis, met doodeng prikkeldraad, glasscherven en dubbele hekken, je moet het maar willen.

Het zou niks voor ons zijn, maar vastgoed is hier erg goedkoop, personeel kost bijna niks en grond is ook heel billijk, dus dat maakt samen dat je voor weinig geld een knots van een huis kunt hebben. Gratis onveilig gevoel ook.